1+1 Bu iki kişi birbirinden nefret ediyor.
1+1Buiki kişi de onlardan nefret ediyor.
Bu durumda 1+1 kişileri kendi aralarında nefret etmeyi bırakıp grup olarak, 1+1 kişilerinden nefret etmeye başlıyor. Çünkü bu durum 1+1 kişilerini takım halinde mücadele etmeye zorluyor.
Ardından 1+1+1+1 dört kişilik farklı bir grup geliyor ve 1+1, 1+1kişilerinden nefret ediyor. Hatta onların varlığını tehdit ediyor.
Bu durumda ise1+1, 1+1kişileri kendi aralarında uzlaşıyor ve1+1+1+1kişileri olarak yeni bir hal alıyor… Yine aynı şekilde kendi aralarında uzlaşıp, birlikte hareket etmeye başlıyorlar.
Peki bu durumda 1+1kişileri birbirine olan nefretlerini umursar mı? Elbette umursamaz.
Şimdi bu rakamların inanamayacağınız kadar çoğaldığını hayal edin. Bu durumda dünyada iki dev güç birbiriyle karşı karşıya olurdu değil mi?
Peki bu iki dev güç, hangi durumda birlikte olurdu?
Tabi ki tek bir güç, onlar için tehdit unsuru oluncaya kadar…
Tüm bu insanları ele alacak olursak, davranış biçimlerini nasıl yorumlamamız gerekiyor?
Acaba insan, karşısına daha büyük bir güç çıkmadığı sürece, kendi kendini yiyip bitiren bir canlı konumunda mıdır?
“Düşmanımın düşmanı dostumdur ” ilkesi ….;)
Hayır tam olarak anlamamışsınız. Çünkü düşmanınızın düşmanı, sizin de düşmanınız durumunda zaten.
Ahaa … gerçekten nasıl böyle bir yorum yapmışım ben 😱
🙂 ya öyle hemen düşmanımın düşmanı demek olmuyor. Bu arada blogumu ilk açtığım zamanlara bana destek olmuş ve blogunda duyurmuştun. Onu hiç unutmuyorum. Teşekkür ederim.