İyi olmak, iyi kalabilmek, onurunuzu korumak bazen gerçekten de zor olabiliyor. Çünkü bir yandan kendi öz değerlerinizi korumak, bir yandan da kötü insanlarla mücadele etmek zorundasınız.

Öyle bir mücadele ki bu, kaç round süreceği belli olmayan bir boks maçı gibi her gün ağız burun kan revan içinde kabuğunuza çekiliyorsunuz.

Ve yarın yeniden, yeniden.

Eldivenlerini giy ve ringe yeniden çık.

Bana göre iyi insanlar hep sonuncu gelir. Kısır döngüyü kırmak için ise önünüzde hep iki yol belirir.

1- Ya zamanla savaştığınız insanlara benzemeye başlarsınız. (Adil dövüşmez bel altı vurmayı öğrenirsiniz.)

2- Ya da kendi değerlerinizi korumak ve insan kalabilmek uğruna her gün acı çekersiniz.