Ödüllü Kısa Filmler

Zaman ve dünya çok hızlı değişiyor. Bu değişime ayak uydurmak çoğu zaman lehimize olsa da, beraberinde gelen kötü alışkanlıklardan da kendimizi koruyamıyoruz. Bu kısa filmde; aslında küçük bir çocuk üzerinden anlatılan ”bağımlılık duygusunu” biz yetişkinlerin de birçok şeye ne kadar bağımlı olduğumuzu hatırlatıyor. Beş dakika hiçbir şey yapmadan (o telefonu elimize almadan) durabiliyor muyuz mesela? Pek sanmıyorum.

Bir söz vardı! Eğer doğanın anası yerine toprağın sırtını belleseydik, markette organik reyonu olmayacaktı. İşte bu kısa filmin konusu da tam olarak bununla ilgili. Sanayi ve tarım devriminden bu yana doğanın anasını belliyoruz biz. Olmadık yerlere betonlar döküp, iklim dengesizliklerine sebep oluyoruz. Bu yüzden geleceğe ne bırakırız bilemem ama onlardan iyi küfürler yiyeceğimiz kesin.

Aslında animasyon filmlerini diğerlerine göre daha çok seviyorum. Çünkü anlatılmak istenenin daha net ve kolay aktarılabildiği kanaatindeyim. Alarm kısa film de bunun en güzel örneklerinden biri. Şu sahneleri kanlı canlı bir insanla belki bu kadar başarılı bir şekilde çekemezlerdi. Belki çekseler de bu kadar başarılı olamazdı. Bu kısa filmde hayatlarımızın aslında ne kadar da monoton olduğu, öyle ki rüyalarımızda bile bu monotonluktan kaçıp kurtulamadığımız bir gerçeklik anlatılıyor. Sahneler, geçişler eğlenceli gibi ama aslında dramatik bir kısa film olduğunu düşünüyorum.

It’s better to lose a minute in life than to lose your life in a minute! Yani diyor ki; (Hayatta bir dakika kaybetmek, bir dakika içinde hayatını kaybetmekten daha iyidir.)

Mutluluk! Tek kelimeden oluşan ve ulaşılması zor bir hedef gibi. Belki de biraz da mutluluktan ne anladığımızla ilgilidir. Her gün işe gidiyor, sevmediğimiz işlerde çalışıyor karşılığında dandik bir oturma grubu alıyoruz. Tyler Durden böyle demiyor muydu? Haksız da değil aslında. Hepsi mutluğa bir adım daha yaklaşmak için. Beynimiz birazcık dopamin salgılamaya başladı mı dünyalar bizim oluyor. Eklediğim kısa filmler arasında sanırım en ilginç ve tokat etkisi yaratan kısa filmlerden diyebilirim. Bir diğeri de hemen bu videonun altındaki The Employment adındaki kısa film. İkisini arka arkaya izlemenizi öneririm.

boş —-

Biz doğaya müdahale etmesek aslında her şey ne kadar güzel ve yolunda gidiyor değil mi? Hatta küçük dostluklar bile olabiliyor o vahşi dediğimiz doğanın içinde. Joy and Heron kısa filmi de bu konuyu oldukça güzel işlemiş. Sözde kendimizi dünyanın en akıllı canlıları olarak görüyoruz ama hayvanların hisleri bizimkinden kat kat üstün olabiliyor. İzlemezseniz bir şey kaybeder misiniz? Evet!

boş —-

Sanırım beni en çok etkileyen kısa filmlerden biri de Doodlebug olmuştur. Yazımın başında da dediğim gibi bu kısa filmin, Inception filmi için bir çıkış noktası olduğunu düşünüyorum. İzledikten sonra büyük ihtimalle bana bu konuda hak vereceksiniz. Ayrıca bir Christopher Nolan hayranı olmak için tüm filmlerini izlemek yerine bu kısa film bile yeterli bence.

Eğer dünyayı değiştirebilecek bir güce sahip olsaydınız o güçle neler yapardınız? Evet! Ben de sizin gibi düşünüp bir şeyleri iyi anlamda değiştirmeye uğraşırdım. Ama bazen Murphy kanunundan kaçamıyoruz sanırım. Bir şey olacaksa oluyor ya da olmalı. Çok farklı ve bir o kadar da düşündürücü bir kısa filmdi.

Kurumsal gibi görünen çoğu şirketin yaptığı en büyük yanlışlardan biri nedir biliyor musunuz? Personel olarak işe aldıkları elemanı yanlış ve uzman olmadığı bir görevde yetkilendirmek. Açıkçası bu kısa film bana bu durumu anımsattı. Hepimizin farklı yetenek ve becerileri var. Bu yüzden yanlış yerde, yanlış insanlarla, yanlış işler yaparak belki de sahip olduğumuz yeteneği hiçbir zaman fark edemiyoruz.

Aslına bakarsanız insan olarak hâlâ aşmamız gereken birçok şey olduğunu düşünüyorum. Sahip olduğumuz cinsellik, öfke, baskın gelme gibi güdüleri bir kenara bırakacak olursak, sıradanlığımız gerçekten de içler acısı. İşte bu kısa film ”insan” olarak sıradanlığımızı anlatıyor bize.

Uzun yıllar önce izleyip beğendiğim ve en iyi kısa filmler listemde mutlaka olmasını istediğim ilginç bir kısa film. Size tam olarak neler hissettirir bilemiyorum ama sanırım verilmek istenen mesaj gayet açık!

Ödüllü kısa filmler listesinde bu filme yer vermemek olmazdı. Aslında bakarsanız kısa film olmasına rağmen toplam 34 dakika sürüyor. İzlemeye değer miydi derseniz kesinlikle değer. Sonlara doğru içimde mutluluk, hüzün gibi bir çok duygu ve heyecanın adeta birbiri içine geçtiğini ve gözlerimin hafif de olsa dolduğunu hatırlıyorum. Şunu ayrıca belirtmek isterim ki, film 1956 Fransız yapımı ve En İyi Özgün Senaryo Akademi Ödülü‘nü kazanmıştır.