Belki bir gün karşılaşırız Adana sokaklarında.
Önümden öylece geçer gider ve ben ardından bakakalırım.
Kulaklarımda hüzünlü bir şarkı çalınır.
Ellerimin soğukluğunu unuturum yönüm sen iken.
Yağmur omuzlarını ıslatır eskimiş ceketimin.
Merhaba deyiverir adamın biri adımı çağırarak.
Yol boyunca düşünüp dururum bu kimdi diye.
24.06.2025 Salı – 02.16 (Adana)
Çıplak Yazar - 1 hafta önce
Evet bir müddet 1deliningünlükleri mahlası ile yazmıştım. 🙂 2016 da kapatıp aynı sene bu blogumu açtım. Hunili blog kulağa tanıdık…
Hayatta Bir Şeyleri Hep <strong>Yarım Bıra-</strong>