Sadece içinde bulunduğunuz durumun, keskin köşelerini işinize geldiği gibi törpüleyip duruyorsunuz! Neye ne kadar inandığınızı bir kenara bırakıp, neden ve nasıl inandığınızı düşünme vakti geldi de geçiyor. Bilim ve din mücadelesi yıllardır sürüyor. Kız çocuklarının okumasına karşı çıkan gurular ya da hocalar kendilerine ne diyorlarsa artık, okumuş ve doktor olmuş kadınlar tarafından tedavi ediliyor. Bu bilimin dini inanışlara karşı kazandığı zaferlerden yalnızca bir tanesi.

Toplum olarak hepimiz yontulmuş bir dini inanç içinde yaşıyoruz.

Bu durumun diğer coğrafyalarda da benzer şekilde ortaya çıktığına eminim. Çünkü bunu fark etmemek için kör olmalı insan. Bunu göremediğimiz gibi, bireysel olarak da kendimize göre yontuyoruz o inançları.

Örneğin komisyonculuk yapan inançlı bir adamı düşünün.

Çiftçiden 3 liraya alıp piyasaya 10 liradan sebze satıyor. Tüketici ise bu ürünü 12 liradan alıyor.

Çiftçinin karı 1 lira!
Tüketiciye satan marketin karı ise 2 lira!
Komisyoncunun karı ise 7 lira!

Bu emeği sömürmek değil de nedir?

Fakat bu duruma karşı çıktığınız anda şu söylemle karşılaşıyorsunuz : ”Ticaret sünnettir” Hangi din böyle bir ticaretin adil olduğunu söyleyebilir bana?

Emekten, işçi hakkından söz eden bir imam gördünüz mü siz hiç?

Göremezsiniz!

Çünkü dinler; zenginlerin düzenleri bozulmasın, kimse baş kaldırmasın, sorgulamasın, dün nasılsa bugün de öyle devam edebilsinler diye vardır. İktidarın evet propagandalarını yapmak için vardır. Sürekli sömürülen insanlar bol bol şükür edip dua etsinler diye, uyanmasınlar diye vardır. Sanki anasının karnından işçi doğmuş gibi, işçi ölenler var bu ülkede. Kendi oğlunu da aynı düzene kendi gibi kurban eder. Sorgulama, itaat et, denileni yap, sonra da öl git.

Perşembe günü mangal yapıp rakı sofrası kuran adamlar, cuma günü günah çıkartırmışcasına namaza gidiyor ve gitmeyenleri eleştirmekten de geri kalmıyor. Hey yavrumm heyy!

Evde çoğumuzun anneleri ya da nineleri kuran okur.

Onlara ne diyor kuran, ne anlatıyor sorusunu sorduğunuzda ise; cevap veremiyorlar. Çünkü ne okuduklarına dair en ufak bir fikirleri yok!

Bu durum zamanı boşa harcamak değil de nedir? Şöyle ki: bin yıl yaşayıp, her gün okusa bile sonunda ne okuduğuna dair hiçbir fikri olmayacaktır. Bence bu ibadetten çok günah olmalı. Eğer bir tanrı olsaydım onları ödüllendirmek yerine cezalandırırdım.

Yontulmuş inanç dediğimiz şey burada tekrar devreye giriyor. Çünkü onlar, yaptığı şeyin doğru olduğuna inandıkları gibi, anlayıp anlamamaya da pek kafa yormuyorlar. Olsun bu da ibadet deyip geçiştiriyorlar.

Sözde inanç sahibi olduğunu düşünen bazı insanlar ise, cebine sırf biraz daha fazla para girsin diye sigortasız işçi çalıştırıyor. Savunma da hep hazırdır ve aynıdır. Devlet çok vergi alıyor.

O halde siz dürüst bir insan değilsiniz. Sadece içinde bulunduğunuz durumun keskin köşelerini işinize geldiği gibi törpüleyip duruyorsunuz.

Eee ben inançlıyım ama saçım açık geziyorum diyebiliyorsunuz.

Hani dininiz kapanmayı emrediyordu? Ama yok siz yontuyorsunuz o inancı. Bunun bahanesi de hep şu olmuştur : Benim kalbimi Allah biliyor, benim kalbim temiz.

Tabi canııım..  Öyle tabiii.

Ben de biliyorum kalbinizi.

Azhab süresi 53. ayet der ki :

AHZÂB-53 Ey iman edenler, Peygamberin evlerine, vaktine dikkat etmeksizin ve yemek için izin verilmedikçe girmeyin; ancak çağrıldığınızda girin, yemeği yediğinizde de hemen dağılın; sohbet etmek için de izinsiz girmeyin! Çünkü o, peygambere eziyet veriyor, üstelik sizden utanıyor; ama Allah, gerçeği söylemekten sıkılmaz. Bir de hanımlarına, gerekli bir şey soracağınızda bir perde arkasından sorun! Öyle yapmanız, hem sizin kalpleriniz hem de onların kalpleri için daha çok temizdir. Sizin, Allah’ın peygamberini incitmeye hakkınız yoktur; arkasından hanımlarını nikahlayamazsınız da. Çünkü, bunlar, Allah katında çok büyük bir günahtır.

Bu ayet nedense beni çok düşündürdü. Çünkü Kuran, insanlara bir rehber niteliğinde Tanrı tarafından gönderildiyse, tamamen kusursuz bir kitap olması gerekiyor. Dolayısıyla kainata ve insanoğluna dair bilgiler içermeli diye düşünürken, tamamen kişisel bir ayet olması sizi de düşündürmedi mi?

Çünkü ayetin özetle dediği şu : Peygamber sizi çağırmadıkça evine gitmeyin.. Bundan çok rahatsız oluyor. Yemek için izin verilmedikçe gitmeyin.. Haa yemeğe kalırsanız da çok oturmayın. Ölürse de arkasından karısını nikahlamayın.

Açıkçası tüm bunlar bana normal gelmiyor.

Bunu sorduğunuz anda ise genellikle şununla karşılaşıyoruz : Orada öyle demek istememiş, bu ayet uydurulmuş, yanlış çevrilmiş vs.. Ama genellikle orada öyle demek istenmemiş ile karşılaşıyorum. Peki ne demek istenmiş? Ya da neden yalın ve sade bir anlatımla değil de, nereye çekersen oraya gider bir dille izah edilmiş?

Sonuç olarak inanılan din 1 tane, inanç biçimi ise inanan sayısı kadar fazla.. Çünkü herkes inancını, dinin gerektirdiği gibi değil de, işine geldiği gibi yaşıyor.

Belki komik, belki de ürkütücü ama gerçek bu!