• Hakkımda
  • Reklam
  • İletişim

Çıplak Yazar | Özgün Yazılar ve Denemeler - Kişisel Blog

News
Çıplak Yazar | Özgün Yazılar ve Denemeler - Kişisel Blog
Uykudan uyandığım bazı sabahlar, dünyayı değiştirebileceğimi düşünürdüm.
Sonrasında çorabımın diğer tekini ararken bulurdum kendimi.
  • Gündelik
    • Aforizmalar
    • Gece Yazıları
  • Hikayeler
  • Deneme
  • Eleştiri
  • Mizah
  • Yaşam ve İnsan
  • Sinemaskop
    • Sinema yazılarım
    • Kısa Filmler
    • Netflix Dizileri
  • Araştırma
  • Bloggess
Çıplak Yazar | Özgün Yazılar ve Denemeler - Kişisel Blog
Nereden, nasıl geldin bilmiyorum ama burada bir şey yok ki.. :(
Tüm Sonuçları Gör
  • Gündelik
    • Aforizmalar
    • Gece Yazıları
  • Hikayeler
  • Deneme
  • Eleştiri
  • Mizah
  • Yaşam ve İnsan
  • Sinemaskop
    • Sinema yazılarım
    • Kısa Filmler
    • Netflix Dizileri
  • Araştırma
  • Bloggess
Çıplak Yazar | Özgün Yazılar ve Denemeler - Kişisel Blog
Takip Et
  • Gündelik
  • Deneme
  • Eleştiri
  • Mizah
  • Hikâyeler
  • Yazar Atölyesi
  • Sinemaskop
  • Yaşam ve İnsan
  • Araştırma
Çocuk hikayeleri

Çocuk hikayeleri

Sihirli Mantar : Çocuk Hikayeleri

Anne sevgisini anlatmak üzere yazılmış amatör bir çocuk hikayesi

Çıplak Yazar by Çıplak Yazar
8 Ocak 2018
5 dk.
A A

Çocuk Hikayeleri: Sihirli Mantar

Deneme amaçlı ilk kez bir çocuk öyküsü yazdım. Lütfen yorumlarınızı eksik etmeyin.
 

Uzun yıllar önce ormanın derinliklerinde yaşayan yaşlı bir büyücü, kimsenin hayal bile edemeyeceği türden bir sihir yapmıştı. Öyle ki bu sihir, sıradan insanlara inanılmaz yetenekler ve güçler katabilecek bir özellikteydi. Bu yüzden yaşlı büyücü yaptığı sihri kötü kimselerin eline geçmesin diye, küçük mantarların içinde saklamayı düşündü. Böylece onları hem koruyabilecek, hem de güven içerisinde taşıyabilecekti.

Ancak bir gün evine döndüğünde cebinde sakladığı mantarlardan bir tanesinin eksik olduğunu fark etti. Cebini iyice yoklamak için astarını ters çevirdi ve minik bir deliğin olduğunu gördü. Mantarlardan bir tanesi o minik delikten bir şekilde düşmüş ve kaybolmuştu.

*** 

Büyücü endişe içinde evdeki her yere baksa da, kaybettiği mantarı bir türlü bulamadı. Çünkü mantar ormanın içinde bir yerlerde kaybolmuştu. Günlerce mantarı aradı ve bulabilmek için sayısız büyüler yaptı. Ama mantarı bir türlü bulamadı. Çünkü mantarı bulabilmesi için tek bir insan elinin mantara dokunmuş olması gerekiyordu. Aradan yıllar geçmiş ve büyücü kaybettiği mantarı bir türlü bulamamıştı. Ancak bir şeyden de oldukça emindi.. Şimdiye dek mantarı hiç kimse bulamamıştı. Mantar ilk günkü kadar taze ve güzel tadıyla hala ormanda bir yerlerde gizliydi. Sihirli olması nedeniyle rengi, tadı ve kokusu hiçbir zaman bozulmuyordu.

Yaşlı büyücü bir sabah uyandığında, cebinde sakladığı diğer mantarların titrediğini fark etti. Bu, kaybettiği mantar birinin bulduğu anlamına geliyordu. Bunun üzerine apar topar evinden çıkarak ormanda mantarı aramaya başladı. Titreşimler arttıkça mantara biraz daha yaklaştığını anlıyordu. Ormanda ilerledikçe küçük bir çocuğun bir ağacın altında oturduğunu gördü. O anda mantarı bulanın bu çocuk olduğunu anladı ve yanına gitti.

*** 

Çocuk yanına yaklaşmakta olan büyücüyü fark edince korktu ve yerinden kalkarak hızla koşmaya başladı. Büyücü yaşlıydı çocuğun ardından yetişemiyordu bu yüzden arkasından seslenmeye başladı.

Heyyyy… Çocuk…. Dur!

Sana zarar vermeyeceğim…
Bir mantar bulduğunu biliyorum yanımda çok daha fazlası var.

Bunu duyan çocuk koşmayı bıraktı ve yavaşladı. Çok geçmeden büyücü ona yetişti. Ancak oldukça yorulmuştu. Başını öne doğru eğerek ve diz kapaklarından tuttu ve derin derin nefes almaya başladı. Huhhh. Huhhh. Huhhhh. Daha sonra doğrularak çocuğa şöyle dedi : Amma da hızlı koşuyormuşsun… Sana çok zor yetiştim.

Çocuk; kendi halinde yaşlı bir ihtiyar olarak gördüğü büyücünün zararsız biri olduğunu anlayınca durdu ve büyücüyle konuşmaya başladı.

Neden peşimden koşuyorsunuz? Ben size bir şey yapmadım ki!

Büyücü cevap verdi.
Elbette yapmadın. Ancak sende bana ait olan bir şey var. Onu almam gerekiyor.

Meraklı bakışlarla ”size ait olan bir şey mi?” diye cevap verdi çocuk.

Evet küçük bir mantarı. O mantarı bana vermelisin.

Çocuk hırçın bir tavır ile, hayır ben buldum benim mantarım diyerek vermek istemedi.

*** 

Bunun üzerine büyücü, çocuğa mantarın sihirli olduğunu ve eğer kötü insanların eline geçerse çok kötü sonuçları olabileceğini anlattı. Çocuk hayır sen büyücü falan değilsin bana yalan söylüyorsun diye çıkıştı.

O anda büyücü çocuğa şu anda ne yemek istersin diye sordu.
Çocuk yeşil ekşi bir elma yemek istiyorum diye cevap verdi.
Büyücü avuçlarını birleştirdi, gözlerini kapadı ve sihirli bir kaç kelime söyleyerek avucunu açtı.
Büyücünün avuçlarında elmayı gören çocuk o anda büyücüye inandı ve cebinde sakladığı mantarı çıkardı. Ancak bir an durup elindeki mantara baktı ve onu hızlıca ağzına attı. Büyücü ise; olanlar karşısında şaşkınlık içinde çocuğa bakakaldı.
Sen ne yaptın çocuk…? O mantarı nasıl yersin..? 
Büyücü delice bir sağa sola yürümeye başladı ve şöyle dedi :

Pekala tamam bu mantar tüm dileklerini yerine getirecek, ancak her şeyin bir bedeli olduğunu sakın unutma! Ve sakın kötü dilekler dileme olur mu?

*** 

 Çocuk heyecanlı vay canınaaaaa ne istersem mi diye cevap verdi. Daha sonra gözlerini kapadı ve o anda ilk dileğini diledi.

Evde olmak istiyorum.

Gözlerini açtığında ise evinde olduğunu görünce çığlıklar içinde neşeyle sağa sola koşmaya başladı. O günden sonra çocuk, büyücüyü hiç görmedi.

Artık her ne isterse yapıyor ve sahip olduğu sonsuz dilek hakkını sürekli kullanıyordu.

Aylar sonra sokakta arkadaşlarıyla oynayan çocuk, birden bire kavgaya tutuştu. Eve geldiğinde üzeri kir pas içinde dizleri kanıyordu. Çocuğunu bu halde gören annesi, korku içinde ne olduğunu sordu.
Çocuk ise kavga ettiğini söyleyerek ağlamaya başladı.

*** 

Annesi çocuğa sarıldı ve kanayan dizlerini temizledi. Ardından yatağına yatırdı ve uyandığında yanında olmak için beklemeye başladı. Çocuk, babasını küçük yaşta kaybettiği için annesi onu neredeyse iki kat fazla seviyordu. Bu yüzden küçük bir kazada bile çocuğun üzerine titriyor onu koruyup kolluyordu.

Ertesi sabah uyandığında arkadaşlarıyla oynamak için sokağa çıkan çocuk, en yakın arkadaşının yanına gitti. Ancak arkadaşı onunla konuşmuyor ve ters davranıyordu. Çünkü dün kavga etmelerinin ardından bu tavrı oldukça normaldi. Bunun üzerine çocuk, noldu benimle niye konuşmuyorsun diye sordu arkadaşına. Arkadaşı ise; göğsüne dokunarak hafifçe itti ve dünkü kavgayı unutmadım diyerek uzaklaştı.
Çocuk şaşkınlık içinde ne olduğunu bile anlamamıştı. Çünkü dün olan bitene dair hiçbir şey hatırlamıyordu. Büyücünün bahsetmiş olduğu bedel de işte buydu. Çocuk her dilek dilediğinde ve dileğine sahip olduğunda, geçmişten herhangi bir anısı tamamen siliniyordu. Ancak çocuk uzun yıllar bunu fark etmeden yaşamaya devam etti. Yine yıllar içerisinde sayısız dilek dilediğinden anılarının yok olduğunu anlamıyordu.

*** 

Yetişkin bir adam olduğunda ise; kendi adını unutmuştu. Bir adı olması gerektiğini biliyor ancak hatırlayamıyordu. Korku içinde zamanla insanlardan da uzaklaşmaya başladı. Hiçbir geçmişi kalmamıştı. Arkadaşlarını, sokakları, isimleri her şeyi unutmuştu. Hatırlayabildiği tek şey annesi ve büyücüydü. Bir dilek daha dilemesi durumunda annesini de unutacaktı. Artık dilek tutmuyor ve kimseyle konuşmuyordu.

Bir gün kendisine mantar veren büyücüyü bulmak üzere ormana doğru yola çıktı. Büyücüyü görmeyi dileyebilirdi ama annesini unutmaktan korkuyordu. Bu yüzden günlerce ormanda büyücüyü aradı. Islandı, aç kaldı, hastalandı ama aramaktan asla vazgeçmedi. Ancak o büyücüyü değil, büyücü onu bulmuştu. Oldukça bitkin bir durumda sakalları uzamış ve kocaman bir adam olan çocuk gözlerini açtığında büyücünün kulübesindeydi.

*** 

İçeride kimse olmadığından uzandığı yatakta başını hafifçe kaldırarak etrafına baktı. Şöminedeki ateş bitmek üzereydi. Her taraf oldukça sessizdi. Kapı eşiğinde ise; içerisinin sıcak havasından uykuya dalmak üzere olan bir kedi duruyordu. O anda elinde bir kaç odunla büyücü girdi içeri.

Hohhhh… Dışarıda öyle soğuk bir hava var ki tükürsen donacak sanki.
Uyanmışsın bakıyorum… Daha iyi misin?

Adam büyücüyü görür görmez tanıdı. Doğrulmak istedi ancak yorgun ve hasta olduğundan kalkamadı. Sen O’sun… Yıllar önce bana mantar veren büyücü.

Delirdin mi, yatıp dinlenmen lazım.. Hadi yorma kendini daha fazla.

Hiçbir şey hatırlamıyorum diyerek ağlamaya başladı çocuk. Nolur yardım… Yardım et bana..

Yıllar önce sana her leyin bir bedeli olduğunu sakın unutma demiştim.

Hayır hatırlamıyorum.. Hatırlamıyorum…
Öyle ya hatırlayamazsın tabi ki.. diye cevap verdi büyücü.

Geçmişimi geri istiyorum…

*** 

Bunun için dilek dileyebilirsin… Ancak karşılığında tek bir bedel daha ödemek zorunda kalırsın.. Hatırlayabildiğin tek ve son şey!

Yani eğer geçmişini istersen, o geçmişte annen asla olmayacak..!

Tercih yapma hakkı senindir.

Çocuk büyücünün bu sözleri üzerine düşündü ve sihri bütünüyle bozmasını istedi. Çünkü ne geçmişini ne de annesini kaybetmek istiyordu. Ancak büyücü, sihrin bozulması durumunda geçmişte unuttuğu hiçbir şeyi geri hatırlayamayacak olduğunu ve bir daha dilek dileyemeyeceğini söyledi.

O anda çocuk diğer insanlarla olan tüm geçmişinden ve her şeyden vazgeçerek büyücüye kabul ettiğini söyledi.
Çünkü annesi onun tek ve en güzel geçmişiydi…

Son.

Kendi öyküm için öz eleştiri : Potansiyeli var ama betimlemeler çok zayıf!

İlgili Yazılar:

  1. Çocuk Gözüyle Dünya
  2. Çocuk işçiliği neden önlenemiyor?
PaylaşGönderPaylaş28Tweet18Paylaş5
Çıplak Yazar

Çıplak Yazar

Amatör hikaye yazarı ve sıradan bir dünya vatandaşı. Evrime, dostluğa, sevgiye, paylaşmaya ve hayattaki iyi şeylere inanır. Zamanın en değerli şey olduğuna inanır ve bu yüzden hatırlanmaya değer güzel anılar biriktirmek için yaşar. Hakkımda daha fazla..

Yorumlar 10

  1. Begonvil Sokağı says:
    7 yıl önce

    Emeksiz ve çok da hakkımız olmayan ne varsa bize bir bedel ödettiğine dair çok güzel bir öykü, kaleminize kuvvet. Küçük kızıma da okutacağım (12) ve dilerse kendi yorumunu da yazar.
    Sayfanız hayırlı olsun, daha çok görsel sayfa açılma hızına bir sıkıntı oluşturmuyorsa çok iyi.

    Yanıtla
    • Çıplak Yazar says:
      7 yıl önce

      Çok teşekkür ederim begonvil sokağı küçük bir çocuğun okuyup beğenmesi benim için çok değerli gerçekten. Sayfa açılış hızı şu an için gayet iyi ilerde de bir sorun olacağını düşünüyorum.

      Yanıtla
  2. Oytunla hayat says:
    7 yıl önce

    Yumuşak, sarmalayıcı bir öykü olmuş.
    Ellerine sağlık

    Yanıtla
    • Çıplak Yazar says:
      7 yıl önce

      Çok teşekkür ederim.

      Yanıtla
  3. Nalan says:
    7 yıl önce

    Harika hemen yarın kızıma okuyacağım konu çok güzel.

    Yanıtla
  4. Ali Varol says:
    5 yıl önce

    Hayal kurmak düşünme yeteneğimizi geliştirir. Düşündüklerimizi yazmak anlatma, yazma yeteneğimizi geliştirir. Bunlar bardağın dolu yanı.
    Ancak anne sevgini yaşanmış olaylarla anlatmak daha etkileyici olur diye düşünüyorum.

    Yanıtla
    • Çıplak Yazar says:
      5 yıl önce

      Çocuk öyküleri yazmak normal hikaye yazmaktan çok daha zor. Ben de kendimce böyle bir çalışma yapmak istedim açıkçası. Ama dediğiniz gibi yaşanmış hikayeler daha çarpıcı olabilir.

      Yanıtla
  5. tantrum says:
    4 yıl önce

    Sonu daha güzel olabilirmiş ama mantarların büyülü olması hoşuma gitti.

    Yanıtla
    • Çıplak Yazar says:
      4 yıl önce

      Çok teşekkür ederim okuduğunuz için. Evet sonu belki biraz daha farklı olabilirdi. Ama itiraf etmeliyim ki çocuk öyküsü yazmak çok zormuş.

      Yanıtla
  6. Osman says:
    3 yıl önce

    Sihirli Mantar metnini okudum ve çok beğendim on numara olmuş 🍄💯💯

    Yanıtla

Bir yanıt yazın Yanıtı iptal et

Son Yazılar

Kırılganlık

Kırık oyuncaklar sepeti

Tik tak, tik tak, tik tak

Bir sokağın hikayesi

Kırık Camlar Metaforu ve Bir Dondurma Kağıdının Tetikledikleri

Daha Fazla Göster

Neler olup bitiyor?

  • cooq.co - 4 gün önce

    Areka palmiyesiyle ilgili bu detaylı ve bilgilendirici yazı için teşekkürler! Ev dekorasyonunda yeşil bitkilerin önemi gerçekten büyük. Areka palmiyesi, hem…

     Ev Dekorasyonlarının Olmazsa Olmazı Yeşil Bitkiler

  • Çıplak Yazar - 5 gün önce

    Bu da ilginç bir sohbet olmuş gerçekten. Dilerim bu kırılganlığı bir şekilde atlatırsınız.

     Kırılganlık

  • aysel kılıçaslan çelebi - 6 gün önce

    sizi çok iyi anlıyorum aynı duyguları bende yaşadım hatta bir süre yazmaktan uzaklaştım akabinde yapay zekaya şu soruyu sordum "bu…

     Kırılganlık

  • Çıplak Yazar - 6 gün önce

    Eve gidince haliyle afacanlara ve eşine de zaman ayırman gerekiyor. Ben de bir baba olduğum için seni çok iyi anlıyorum.…

     Siz Ne Biçim Yazar - sınız? (Bir soru, bir cevap, biraz da şarap)

  • Çıplak Yazar - 7 gün önce

    Kalemine sağlık. En kısa sürede iadeiziyaret yapacağım 🙂

     Yazmak İçin Okumak Mı Gerekli, Herkes Yazabilir Mi?

Müdavimler

  • Ece Evren (29 yorum) ⭐️
  • Begonvil Sokağı (28 yorum) ⭐️
  • Büşra Bayram (25 yorum) ⭐️
  • Yağmur Yağar (23 yorum) ☕
  • Kaystros Tyrha (23 yorum) ☕
  • Daha Mutlu Yaşam (21 yorum) ☕
  • Karga ve Kız (20 yorum) 👋
  • ELİF sarı (18 yorum) 👋
  • Değmesin Yağlı Boya (17 yorum) 👋

E-POSTA LİSTESİNE KATILIN!

Her yeni yazıdan anında haberiniz olsun.

Tanıtım Yazısı Yayınla
A Life Hastaneler Grubu

Sponsor İçerikler

Yazarlar İçin Sosyal Medya Stratejileri

Türkiye’nin En İyi Aspavası Seçildi

Adrasan

Yaz aylarının vazgeçilmezi Suluada!


Feedback
✉

© 2025 Çıplak Yazar | Kişisel Blog

  • MesajMesaj gönder
  • Abone olAbone ol
  • Kim neler demişKim neler demiş?
  • Ara
Nereden, nasıl geldin bilmiyorum ama burada bir şey yok ki.. :(
Tüm Sonuçları Gör
  • Hakkımda
  • Reklam
  • İletişim

e © 2016 - 2020 Çıplak Yazar - Kişisel Blog & Kısa Hikayeler İçerikleri paylaşırken lütfen kaynak gösteriniz!

"Bu site, kullanıcı deneyimini iyileştirmek amacıyla çerezler kullanmaktadır. Daha fazla bilgi için Gizlilik Politikanızı inceleyebilirsiniz. Çerez kullanımını kabul ediyorsanız, 'Kabul Et' butonuna tıklayın."