tweet
paylaş
News

Kişisel Blog ve Öyküler

Uykudan uyandığım bazı sabahlar, dünyayı değiştirebileceğimi düşünürdüm.
Sonrasında çorabımın diğer tekini ararken bulurdum kendimi.
  • Gündelik
    • Aforizmalar
    • GYSMrn
  • Deneme
  • Eleştiri
  • Mizah
  • Yaşam ve İnsan
  • Sinemaskop
    • Ödüllü Kısa Filmler
    • Netflix Yabancı Dizi Önerileri
  • Araştırma
  • Bloggess
Nereden, nasıl geldin bilmiyorum ama burada bir şey yok ki.. :(
Tüm Sonuçları Gör
Çıplak Yazar - Kişisel Blog ve Öyküler
  • Gündelik
  • Deneme
  • Eleştiri
  • Mizah
  • Hikâyeler
  • Yazar Atölyesi
  • sinemaskop
  • Yaşam ve İnsan
  • Araştırma

Cehennemin soğuğu

29 Kasım 2016
Genel, Hikayelerim
3 dk.
2
11
PAYLAŞIM
213
OKUMA
Duvara GönderKanatlandırWhatsapp-laGönder

Bilgilendirme: Bu bir devam yazısı olduğu için  lütfen öncelikle hikayenin 1. bölümü olan Cehennemde ilk gün adlı yazımı okuyun.

— Bölüm 2 —

Cehennemin Soğuğu

Kar yağdığını gördüğümde yüzümde oluşan tebessümün bir kaç saniye süreceğini tahmin etmemiştim. Çünkü aslında yağan kar değil, uçuşan küllerdi. Her yer öylesine kızıl bir renge bürünmüştü ki, küllerin gri tonlarını bir anlığına kara benzetmiştim.

Önümüzde duran kocaman bir kayalığın hayli garip yapısı ilgimi çektiği için, duraksayarak insanların burada ne yaptığını anlamaya çalışıyordum. Her yeri oyuklarla dolu ve birbirine bağlı dev bir kayalık. Tıpkı bir karınca yuvasını anımsatıyordu.
Srius’u geride bıraktığımız için ilk başlarda sevinsem de, karşımıza çıkacak olan şeyin, Srius’tan daha merhametli olacağını düşünmüyordum.

Yavaş yavaş kayalıkların en alt kısmındaki en büyük oyuktan içeri doğru girerek, yukarı doğru çıkıyorduk. Buradaki insanlar acı çeken zavallılardan çok, kötülüğe hizmet eden birer hizmetkar gibi görünüyordu. Vücutlarının çeşitli bölgelerinde bulunan demir aksesuarların kendilerini özel hissettirdiklerine inanıyor gibi bir halleri vardı. Ayak bileklerimizden geçirilmiş ince demir, canımı öylesine acıtıyordu ki, her adım atışımda bir kaç damla kan akıp topuklarıma kadar geliyordu. Kanımın ıslak ve sıcaklığını hissedebiliyordum.

En tepeye vardığımızda şaşkınlık içinde, ayak bileklerimizdeki demiri çıkaran ve tebessüm eden yaşlı kadının, adeta anne şefkati gibi yaklaşımı biraz da olsa hepimizi umutlandırmıştı. Üstelik bulunduğumuz yer artık eskisi kadar da sıcak değildi. Aksine ılıktan soğuğa geçiş süreci yaşıyor gibiydik. Fakat biz bekledikçe daha da soğuk olmaya başlıyor ve titriyorduk.

Yaşlı kadının hizmetkarları uzun ince bir kayığı var güçleriyle önümüze kadar sürükleyip getirdiğinde ne olduğunu anlamaya çalışıyordum. Sinsi bir gülümse ve ardından attığı kahkahanın kalp atışlarımı hızlandırdığını hissettim. Bacaklarım titriyor ve korku içinde söylenen her şeyi yapmak üzere bekliyordum.

Kadın sakin ve kısık bir sesle ”kayığa binin” dedi ve geri çekildi.

Bu sakin ve durgun tavrın ardında devasal bir kudret olduğunu anlamıştım. Bu yüzden hiç bir itirazda ya da sorguda bulunmayarak kayığa bindik. Kadın avuçlarını açarak kayığa dokunmadan bizi ileri doğru itti ve inanılmaz bir hızda aşağı doğru sürüklenmeye başladık. O kadar hızlıydık ki, düşüş anında kocaman bir fili bile görmemiz mümkün değildi.

Kayık yavaşladığı ve sabit bir hızda ilerlemeye başladığında etrafımızdaki her şeyi görmeye başladık. Donmuş bir nehir üzerinde sürükleniyorduk. Ağaçlar, sular her şey donmuş bir durumdaydı. Sis ve karanlık görüşümüzü engelliyordu ama yakınından geçtiğimiz her şeyi net bir şekilde görebiliyorduk. Alıp verdiğimiz nefesin içimizde donmasından korkuyorduk adeta. Donmuş cesetler üst üste yığılmış durumdaydı. Cehennemin bu kadar soğuk olacağını hiç düşünmemiştim doğrusu. Yine de tüm bunların ne anlama geldiğini merak ediyordum.

Şimdiye kadar yazdığım tüm öyküler için tıklayın

Paylaş4Tweet3Pin1GönderPaylaş

Kim neler demiş? 2

  1. Büşra Bayram says:
    5 sene önce

    öykülerini seviyoruz 🙂

    Cevapla
    • Ciplak Yazar says:
      5 sene önce

      İlk ve ikinci bölümü okuyan sanırım bir tek sensin. 🙂
      Teşekkür ederim.

      Cevapla

Bir cevap yazın Cevabı iptal et

Son Yazılar

Asklepios ve Dionysos’un kaderi

Çarşamba Günlerini Yaşayabilme Kılavuzu

-Mış gibi yapmaktan yorulmadınız mı?

Bütün muhteşem hikâyeler İki şekilde başlıyordu değil mi?

Ev Taşıma & Çok Uygun Fiyata Nakliyat Bulma Serüvenim

  • Mesaj gönder
  • Abone ol
  • Bu yazıya bir yorum bırak

Kategoriler

100 kelimelik hikaye Aforizmalar Araştırma Bloggess Deneme Eleştiri Gündelik Hikayeler Liste Yazılar Misafir Yazar Mizah sinemaskop Sizden gelen hikayeler Sponsor yazılar Yazar Atölyesi Yaşam ve İnsan Öykü çalışmaları
Çıplak Yazar

Çıplak Yazar

Amatör hikaye yazarı ve sıradan bir dünya vatandaşı. Evrime, dostluğa, sevgiye, paylaşmaya ve hayattaki iyi şeylere inanır. Ölümü sık düşünür ve bu yüzden hatırlanmaya değer güzel anılar biriktirmek için yaşar.

  • Arşiv
  • Destek
  • Reklam
  • Mesaj

Faydalı Bağlantılar

  • Siteniz burada gözüksün!

e © 2016 - 2022 Çıplak Yazar - Kişisel Blog & Kısa Hikayeler İçerikleri paylaşırken lütfen kaynak gösteriniz!

Nereden, nasıl geldin bilmiyorum ama burada bir şey yok ki.. :(
Tüm Sonuçları Gör