Ben insanları pek sevmem aslında, çoğu iki yüzlü gelir bana.
İçten içe çoğuna da nefret duyarım. Baktığım zaman anlarım, gözlerinin içine bakarım çünkü ben adamın. Çoğu insan da beni sevmez, buna blog yazanlar da dahil, kimseden bir çekincem olmadığından lafımı kimseden esirgemem. Bu yüzden de sivri dilim pek hoşlarına gitmez.Geçenlerde Sedat abinin dükkanına uğradım. Böyle akşam saatleri 21:00 falan. Sedat abi pastacıdır bu arada. İki de sandalye attık dükkanın önüne, sonra gelsin çaylar. Hava da serin serin bir güzel esiyor ki sormayın. Çok severim ben Sedat abiyi. Sohbeti güzel iyi adamdır vesselam. Yanında da malzemeci Mehmet abi vardı. İşte krem şanti vs bırakıyor dükkana. O da oturdu bi çay içeyim diye. Üç kişi oturmuş muhabbetin dibine vuruyoruz. Aslında ben Mehmet abi yi pek tanımam ama kendi halinde sakin bir adam işte.
Dükkan cadde üstünde olduğundan vızır vızır arabalar geçiyor tabi.
Derken bir ses duyduk pat küt..
Noluya lan demeye kalmadı bir kedi yol ortasında çırpınıyor. Orospu çocuğunun biri çarptı sonrada bastı gitti. Biz tabi panik olduk ne yapacağımızı bilemedik. Baktım arabaların hiçbiri durmuyor vızır vızır geçmeye devam ediyor. Ezildi ezilecek kedi. Koştum hemen atladım yola. Gelen arabaları durdurdum. Elime aldım almasına ama yapacak pek bir şey kalmamıştı.
Hayvancağızın bir gözü dışarı fırlamış gibi ezilmiş. Ayakları hala kıpırdıyordu. Elime aldığımda bedeni de hala titriyordu. Ya düşünün bir canlı avuçlarınızın arasında can çekişiyor bişey yapamıyorsunuz. Ben de korktum ellerim falan titriyor. Ne yapacağımı da bilemedim zaten. Hemen yol kenarında bir ağacın dibine bıraktım. Bıraktıktan bir kaç dakika sonra da öldü zaten.
Ben böyle şeylerde çok hassasım gözüm doldu bişey yapamadım diye zoruma gitti. Ama öyle bir öfkeliyim ki o anda sövdüm saydım içimdeki nefreti kustum resmen.
Hadi çarpan şerefsiz bastı gitti. Bir tane insan evladı kalmadı mı da durmadı yanından bakıp bakıp gitti? İnsanlığınızı da sikeyim arabanızı da. Yahu belki bacağı falan kırılmıştır, belki yapabileceğim bir şey vardır diye hiç mi düşünmez insan. Yok abiler yok. İnsanlık çoktan ölmüş cenazesini kaldıran yok.
Dedim ya en başta ben insanları sevmiyorum diye.
Zaten sevmiyordum şimdi daha çok sevmiyorum. Lafa da gelince herkes iyi yüreklidir, herkes yardımseverdir. İnanmayı öyle çok isterdim ki bu yalanlara. Oysa hakikatin ne olduğunu anlayacak kadar çok büyüdüm ben. En sonunda da çoğunun iyi görünmekten başka bir boka yaramadığını gördüm.
Haydi şimdi Allah tuttuğunuz oruçları kabul etsin.
Yazıyla ilgili değil ama coraplarinizin tekini aradığınız notu kaldirmissiniz. Çok hoştu oysa.:)
Aşağıya almışsınız pardon:)
Kime çarpsan hepsi kedi köpek sever ama …
sosyal medyada peeeeekkkkk cabbar ve çalışkanlar … Nedense hiç biri geçmemiş o sokaktan …
Hep derim ki ; yüreği yüreğime değebilen bilir tanır beni ….
Gerisi mi Allah haklarında hayırlı güzellikler versin , hepi topu bu … Tıııınnnn
Hayırlı ramazanlar
Çok sağlam yazıydı baştan sona katılıyorum sana.
insan oğlu çiğ süt emiş bir laf var mevla-nanın çok sevdiğim bir sözü vardı
Nice insanlar gördüm üzerinde elbise yok
Nice elbiseler gördüm içinde insan yok!
Mevlana Celaleddin Rumi sözde iyi yürekli insanım diyen insancıklar her şey lafta kalır icra ta gelince etrafta kimseyi göremezsiniz …çok üzüldüm kediğe 🙁 Hayırlı ramazanlar …
buna benzer bir olay da benim başıma gelmişti, gözümün önünde park eden araba kediye çarpıp arabayı park etmeye devam etmişti. inanamayıp koşmuştum kedicik can çekiyordu, veterineri aradık sağolsun hemen koşup geldi ama kafa travması yüzünden yapılacak bir şey yoktu, en azından iğne ile uyuttu… çok üzülüyorum yaşama alanlarını elinden aldığımız sonra da umursamadan ne hali varsa görsün moduna girdiğinmiz hayvanların başına bunlar gelince. inşallah o çarpıp kaçan kişi de bir yere toslar da onun yardımına da gelen olmaz. ben bu konularda insanlara üzülmüyorum hep hayvanları tutarım. biraz acımasızım hatta, ama insanlığın içine sürüklendiği bu vicdansızlık beni böyle yaptı. dayanamıyorum, çok sinirleniyorum ya… hoff 🙁
Sadece hayvanlara karşı da değil, insanlara karşı da benzer bir tutum var. Hatırlarsan Çin'de bir çocuğun üstünden geçip gitmişlerdi de kimse bir şey yapmamıştı…
Böyle olaylar karşısında üç tip insan var: umursamayanlar, telefonuna sarılıp video çekenler ve bir şeyler yapmak için çabalayanlar ama maalesef bu çabalayan takım giderek azalıyor :/
Bende bu günlerde tam tersi bir olaya şahit oldum. Karga yavrusu ağaçtan düşmüştü ve iki bacağını da kırmıştı. 2 kadın çocuklarını bırakıp hemen yavruya bakmaya gittiler. Kadınlardan biri yavruyu aldı eve götürücem ben bunu iyileşene kadar bakarım sonra bırakırım diyordu ki kargalar kadına saldırmaya başladılar. Her taraftan uçarak gagaladılar. Yinede bırakmadı yavruyu. Burda kuşlara yem etmem bunu bakarım evde diye aldı. Böyleleri de var neyseki. Yoksa hiç çekilmez olurdu bu dünya…
Ne kötüdür o his geçen yıl kısa aralıklarla iki kez yaşadık bunu birin de araba çarptı (özgür paticanlardan) diğerini sözüm ona hayvan sever kocaman köpeği hiç önlem almadan gezdiriyor kedilere karşı da kışkırtılmış belli ki sokakta oynayan yavruların birini gözlerimin önün de kaptı ben çıldırmış gibi bir şey yapın diyorum adam tasmayı geri çekiyor aynen sizin yaşadığınız gibi eşimin ellerin de öldü minik:((( hiç bir şey olmamış gibi ben de böyle olsun istemezdim lafları eğer gerçekten istemeseydin ağızlıkla dolaştırırdın senin ki hayvan severlik değil ortalıkta boy gezdirmek diye söylendim .Vurdumduymaz , saygısız bir toplum olundu gidiyor.
Kapının önünde bir gözü kör 3de yavrusu olan bir kedi var bakıyorum onlara hergün o da pencere önünde bekliyor sabaha kadar eskiden olsa hiç umrumda olmaz dı 5 senedir depresyon var belki Ondan bende böyle hassas biri oldum içime sanki bıçak saplanır zehir salınır sonra sorarım kendime hasta olan benmiyim yoksa umursamaz olanlarmı yada önceleri hastaydım şimdi iyiyim
google da rastgele denk geldim bloguna cidden içten yazılarını tebrik ederek okuyorum. başarılarının devamını dilerim.
Çok başıma gelmiştir çok canım yanmıştır hiçbir şey yapamıyorsunuz sokak hayvanlarının çoğu kötü durumda ve insanlığımızdan utandırıyor bizleri yaşama alanları kurulsa öyle barınak değil kedi ormanları köpek ormanları olsa işletme şeklinde olsa Japonya’da kedi kafeleri var hem kedileri seviyorsunuz hem de bıluşma mekanıdır. Bizler bile caddelerde doğru düzgün hareket edemeZken o masumlar ne yapsın gürültüden karmaşadan kafaları karışıyor yola atlıyorlar kçamıyorlar
ben insanları severim hala umudum var ve bu yazınız umudumun boşa çıkmayacağını gösteriyor
Güzel yazı olmuş. Emeğine sağlık. Bu arada siteni çok beğendim. Takibe aldım.
Teşekkür ederim Gökay.