Ben insanları pek sevmem aslında, çoğu iki yüzlü gelir bana.

İçten içe çoğuna da nefret duyarım. Baktığım zaman anlarım, gözlerinin içine bakarım çünkü ben adamın. Çoğu insan da beni sevmez, buna blog yazanlar da dahil, kimseden bir çekincem olmadığından lafımı kimseden esirgemem. Bu yüzden de sivri dilim pek hoşlarına gitmez.Geçenlerde Sedat abinin dükkanına uğradım. Böyle akşam saatleri 21:00 falan. Sedat abi pastacıdır bu arada. İki de sandalye attık dükkanın önüne, sonra gelsin çaylar. Hava da serin serin bir güzel esiyor ki sormayın. Çok severim ben Sedat abiyi. Sohbeti güzel iyi adamdır vesselam. Yanında da malzemeci Mehmet abi vardı. İşte krem şanti vs bırakıyor dükkana. O da oturdu bi çay içeyim diye. Üç kişi oturmuş muhabbetin dibine vuruyoruz. Aslında ben Mehmet abi yi pek tanımam ama kendi halinde sakin bir adam işte.

Dükkan cadde üstünde olduğundan vızır vızır arabalar geçiyor tabi.

Derken bir ses duyduk pat küt..

Noluya lan demeye kalmadı bir kedi yol ortasında çırpınıyor. Orospu çocuğunun biri çarptı sonrada bastı gitti. Biz tabi panik olduk ne yapacağımızı bilemedik. Baktım arabaların hiçbiri durmuyor vızır vızır geçmeye devam ediyor. Ezildi ezilecek kedi. Koştum hemen atladım yola. Gelen arabaları durdurdum. Elime aldım almasına ama yapacak pek bir şey kalmamıştı.

Hayvancağızın bir gözü dışarı fırlamış gibi ezilmiş. Ayakları hala kıpırdıyordu. Elime aldığımda bedeni de hala titriyordu. Ya düşünün bir canlı avuçlarınızın arasında can çekişiyor bişey yapamıyorsunuz. Ben de korktum ellerim falan titriyor. Ne yapacağımı da bilemedim zaten. Hemen yol kenarında bir ağacın dibine bıraktım. Bıraktıktan bir kaç dakika sonra da öldü zaten.

Ben böyle şeylerde çok hassasım gözüm doldu bişey yapamadım diye zoruma gitti. Ama öyle bir öfkeliyim ki o anda sövdüm saydım içimdeki nefreti kustum resmen.

Hadi çarpan şerefsiz bastı gitti. Bir tane insan evladı kalmadı mı da durmadı yanından bakıp bakıp gitti? İnsanlığınızı da sikeyim arabanızı da. Yahu belki bacağı falan kırılmıştır, belki yapabileceğim bir şey vardır diye hiç mi düşünmez insan. Yok abiler yok. İnsanlık çoktan ölmüş cenazesini kaldıran yok.

Dedim ya en başta ben insanları sevmiyorum diye.

Zaten sevmiyordum şimdi daha çok sevmiyorum. Lafa da gelince herkes iyi yüreklidir, herkes yardımseverdir. İnanmayı öyle çok isterdim ki bu yalanlara. Oysa hakikatin ne olduğunu anlayacak kadar çok büyüdüm ben. En sonunda da çoğunun iyi görünmekten başka bir boka yaramadığını gördüm.

Haydi şimdi Allah tuttuğunuz oruçları kabul etsin.